Kontynencja czyli trzymanie moczu
Każdy zabieg w obrębie prostaty wiąże się z mniejszym lub większym ryzykiem wystąpienia pooperacyjnego wysiłkowego nietrzymania moczu. W przypadku operacji z użyciem robota chirurgicznego, a szczególnie w modyfikacji SMART jest ono minimalne (poniżej 9 %), zależy przede wszystkim od umiejętności i doświadczenia urologa ale również od pacjenta.
dr n. med. Paweł Salwa
- Ordynator Kliniki Urologii Szpitala Medicover w Warszawie
- Dyrektor PCUR
- Profesor Wizytujący i Proctor operacji robotycznych
- Wieloletni Ordynator Kliniki Urologii w Gronau
- Specjalista Urolog
Do czynników mających wpływ na pooperacyjne trzymanie moczu należą:
- Sposób, jakość wykonania operacji:
- Zachowanie fizjologicznie czynnej, wąskiej szyi pęcherza
- Obustronne „oszczędzenie” siatki naczyniowo-nerwowej (tzw. pęczków)
- Wymodelowanie i zachowanie długiego kikuta cewki moczowej
- Rekonstrukcja aparatu podwieszającego cewkę moczową
- Precyzja wykonania beznapięciowego zespolenia pęcherzowo-cewkowego (tzw. anastomozy)
- Nienaruszenie włókien mięśnia zwieracza cewki moczowej
- Wiek pacjenta – średni wiek pacjenta żyjącego z rakiem prostaty wynosi 67 lat. Choroba dotyka jednak zarówno dużo młodszych jak i starszych pacjentów. Z racji normalnych procesów fizjologicznych związanych ze starzeniem jakość operowanych tkanek z wiekiem pogarsza się, co ma negatywny wpływ na pooperacyjne trzymanie moczu.
- Waga pacjenta – otyłość (BMI>30) jest dodatkowym czynnikiem ryzyka wystąpienia wysiłkowego nietrzymania moczu. Obrazowo dodatkowe kilogramy „naciskają” na pęcherz powodując w nim wzrost ciśnienia, jeśli to ciśnienie przekroczy zdolność oporu zwieracza, może dojść do utraty pewnej ilości moczu. Operacja prostaty jest zabiegiem planowym, tzn. pacjent prawie zawsze ma kilka tygodni na przygotowanie do niej. W przypadku otyłości prosimy pacjentów o zadanie sobie trudu redukcji wagi ciała o 10%. Sukces przekłada się na redukcję ryzyka komplikacji a także poprawia szansę na powrót do sprawności seksualnej oraz przyczynia się do zmniejszenia ryzyka zachorowania na cukrzycę, chorobę wieńcową serca czy udar mózgu a zatem do dłuższego życia w lepszym zdrowiu.
- Stadium zaawansowania choroby – w przypadku nowotworów lokalnie zaawansowanych, przekraczających torebkę prostaty, naciekających pęcherz lub cewkę moczową operacja musi zostać rozszerzona, gdyż najważniejsze jest możliwie całkowite usunięcie nowotworu. W tych przypadkach ryzyko nietrzymania moczu jest wyższe niż w przypadku nowotworów wcześniej wykrytych
- Choroby towarzyszące – np. cukrzyca, neuropatia, overactive Bladder.
- Rehabilitacja – wykonywanie ćwiczeń mięśnia zwieracza cewki, tzw. mięśni Kegla.
